Het begon allemaal in het jaar 1949. Een aantal studenten in Delft kwamen regelmatig samen om de onderlinge band te verstevigen. Ze bespraken allerlei onderwerpen van levensbeschouwelijke en maatschappelijke aard. Dit werd als zeer positief ervaren waardoor aan het einde van het jaar 1950 werd besloten om een dispuut op interkerkelijke basis op te richten met een goed omschreven grondslag.

In die tijd startten vier studenten van de SSR (Societas Studiosorum Reformatorum; oorspronkelijk een vereniging van gereformeerde studenten) een dispuut om met elkaar de gerezen twijfels over de grondbeginselen van de SGP te bespreken. Dit ‘SGP-dispuut’ werd in de wandelgangen ‘De Zandtmannetjes’ genoemd. In 1951 werd het bestaande dispuut opgeheven, omdat men het oneens was met de SGP-visie inzake het vrouwenkiesrecht. Men ging op zoek naar een andere vorm voor deze samenkomsten. Daaruit ontstond uiteindelijk het dispuut Sola Scriptura.

Tussen de disputen te Delft en Utrecht ontstonden uitgebreide contacten. In 1950 werd tijdens het eerste gezamenlijke zomerkamp besloten om een ‘Calvinistisch maandblad voor academici’ met de naam Wapenveld uit te gaan geven. Rond de zesde jaargang werd Wapenveld gesplitst in De Civitate voor de C.S.F.R. en Wapenveld voor de RRQR (de oud-leden vereniging van de C.S.F.R.). Op 13 juli 1951, tijdens het tweede gezamenlijke zomerkamp, werd de landelijke C.S.F.R. opgericht. In de jaren die volgden sloten verenigingen uit andere steden zich bij de C.S.F.R. aan.

Een belangrijk aspect is het feit dat de C.S.F.R. is opgericht door studenten die enerzijds de onderlinge contacten wilden verstevigen en anderzijds levensbeschouwelijke en praktische thema’s aan de orde wilden laten komen. Nog steeds zijn dit kenmerkende zaken voor de C.S.F.R.: studiekarakter en amicitia (vriendschap). Ook de genoemde ‘goed omschreven grondslag’ is nog steeds van belang: het Woord van God en de daarop gebaseerde drie Formulieren van Enigheid, de belijdenisgeschriften van de reformatorische kerken. Deze grondslag is voor alle C.S.F.R.-leden een samenbindend element, waarop we elkaar kunnen blijven aanspreken.